Λίγα μέρη με έχουν ξεκουράσει όσο με ξεκούρασε η Αίγινα. Έπειτα από μια ανώμαλη καιρικά Άνοιξη (όπου δουλεύαμε με λιακάδες και αράζαμε με βροχές), ήρθε το πολυπόθητο τριήμερο του Αγίου Πνεύματος (τριήμερο για όσους είχαμε την τύχη να μην δουλεύουμε Δευτέρα) και όχι απλά έκοψε το νήμα του καλοκαιριού, αλλά μας πήγε νοερά καρφί στον Αύγουστο: ο ήλιος έκαιγε, οι πρώτες βουτιές δεν προκαλούσαν εμφράγματα, στα ουζερί καθόσουν με βρεγμένα μαλλιά, τα παγωτά τραβιόντουσαν το ένα μετά το άλλο.
Χρόνος δεν χάθηκε σε λιμάνια και εκδοτήρια: έκλεισα online εισιτηρια μέσω της @saronicferries, έκανα ηλεκτρονικό check in (ναι, όπως κάνουμε στα αεροπλάνα), μπήκα καράβι & σε 1 ώρα και 10’ ήμουν στο νησί.
Εκεί, η πυξίδα μου ήσασταν εσείς που μου στείλατε ανεκτίμητες συμβουλές εδώ στο ίνσταγκραμ: από το μπάνιο στη Μονή παρέα με ελάφια και πάγωνια (ναι, υπάρχει αυτός ο παράδεισος) μέχρι το φαγητό στον @skotadis που με “φώτισε”γαστρονομικά και το άχαστο παγωτό φιστικι (Αιγίνης, βεβαίως βεβαίως) στο @aiakeion.
Πήγαμε και έξω από το σπίτι του Καζαντζάκη (δυστυχώς δεν είναι επισκέψιμο), πήγαμε και στον εκπληκτικό ναό της Αφαίας (παρότι γκρίνιαζε η Βικτώρια, δεν πειράζει, πιστεύω πως σε αυτά πρέπει να τα τραβάμε ακόμα κι αν βαριούνται), πήγαμε για shopping στην κούκλα @arzantiera_aegina και γενικώς όπου πήγαμε θα το βάλω σε highlights, μήπως γίνω εγώ με τη σειρά μου «πυξίδα» για επόμενους επισκέπτες.
Από αγνή τύχη (a.k.a ακύρωση) βρήκα να μείνω σε ένα από τα 5 studios του εκπληκτικού @nikolaou_aegina, του αρχοντικού σπιτιού που έζησε και δημιούργησε ο ζωγράφος Νίκου Νικολαου, παρέα με τον Μόραλη, τον Ελύτη και όλη την παρέα των διανοουμένων της εποχής (το ατελιέ παραμένει ζωντανό και επισκέψιμο για το κοινό μέχρι και σήμερα, χάρη στη δεύτερη ζωή που του έδωσε ο ιδιοκτήτης, @theodore_zoumboulakis).
Αίγινα, σε είχα επισκεφθεί άλλη μια φορά στο παρελθόν, αλλά δεν σε είχα καταλάβει. Είσαι φτιαγμένη για μεγάλους και μικρούς, είσαι φτιαγμένη για ανεμελιά και παιδική χαρά, είσαι φτιαγμένη για μένα και τα κορίτσια μου. 🤍
